Վաղուց՜, շատ վաղուց, կարծեմ անցյալ ուրբաթ․ Դպրոցից հոգնած գալիս եմ տուն, պարկում եմ, և մի — քանի րոպե հետո դուռը թակում են, ի՞նչ թակել է ջարդում են։ Բացեցի տեսնեմ մի մարդ թերթեր էր վաճառում։Մեկը վերցրեցի,կարդացի,հիմա եկել եմ թեզ պատմեմ։Չշեղվեք,հենց խասքիս վրա՝ տղա, լսիր կամ եթե հետաքրքիր չե դուրս արի։ Վ՜այ, ես ինչ սերունդ է։Լսեք։
Մի աղջիկ միշտ գրագետ էր խոսում։Մի օր աղջկա խաղտնի օրագիրը ընկնում է պայուսակից։ Մի շատ վատ բառապաշար ունեցող աղջիկ այդ օրագիրը գտնում է և կարդում։ Այնտեղ գրված էր իր լավ բառապաշարի գաղտնիքը ․․․
Մանե Օհանջանյան 