Մենք իսկական սեբաստացի ընտանիք ենք։ Տատիկս աշխատում է Մխիթար Սեբաստացու անվան <<Քոլեջում>>արդեն 33 տարի,անգամ քոլեջի ծիրանի ծառերը տատիկս է տնկել։ Ես ամեն օր տատիկիս հետ անցնում եմ հենց ծառերի տակով և լանջերի վրայով։ Նա բացատրում է ինձ ծառերի տեսակները, և ի՞նպես խնամել նրանք։ Լավ հիշում եմ, երբ տատիկս իմ ձեռքը բռնած բերեց մանկապարտեզ։ Այսպես շարունակվեց իմ սեբաստացիական կյանքը, բայց ասեմ, որ տատիկս մայրիկիս էլ է ձեռքը բռնած բերել այս դպրոցը։ Հիմա, հենց այդ նույն ճանապարհով անցնում է նաև իմ փոքրիկ եղբայրը՝ Դավիթը։Դավիթը արդեն 2 տարի է ինչ Սեբաստացի է։ Բա հիմա ի՞նչ, մենք սեբաստացի չե՞նք։
Իսկական սեբաստացիները մենք ենք։
ՀԱՄՈԶՎԵՑ՞ԻՔ
Մանե Օհանջանյան 